Obturator - wersja 3.0

Zadzwonił raz mąż.
- Kwiatuszku, uszyłabyś dla Kasi córeczki "obturator tekstylny"?
- Obtu-CO?
- Obturator - taką opaskę na oczko do okularów..
- yyy.. nie wiem!.. spróbuję.. tzn TAK.. (?!)

Oczywiście - jak trwoga - to do wujka google ==> obturator tekstylny..  
hmm.. uszyje.. chyba dam radę.. nie no pewnie, że dam radę! Może za drugim razem - ale na pewno będzie obturator!!.. a skoro dla  dziecka - to na pewno kolorowy i wesoły!..

Najpierw była sowa. Oj - i wcale nie było łatwo. Dobrze, że mam czterolatka do przymiarki w domu ;)..
Tak jak Kasia chciała -wierzch i dekor z filcu, a od wewnątrz coś deliktnego (padło na mięciutki drobny sztruks). Mnóstwo (naprawdę mnóstwo!) ręcznej roboty.. i całe dwa szewki maszynowo(!).. 
Poprawek co nie miara.. Na dodatek mąż stwierdził, że czarny humor mi się trzyma - bo moja sowa na obturatorze dla dziecka - sama w przepasce na oku..

Później powstała druga wersja obturatora. Jak już się wie co i jak - to było prościej.

Trochę inne wykończenie i kształtem - bardziej taka "łatka".. Tu zdecydowanie więcej pracy przy maszynie, ręcznie tylko detale..

I wiecie co się nauczyłam - taki filc jest śliczny, ma piękne kolory, i łatwo mu nadać pożądany kształt..
Ale(!) fatalnie się zachowuje pod wpływem użytkowania. Kłaczy się i mechaci. Wystarczy coś z filcu kilka razy wrzucić do torby - aby straciło swoje wszystkie walory wizualne.

Wczorajszy obturator - to zupełnie nowa wersja. Na przodzie - zamiast szerokiego paska - trzy  aksamitne, elastyczne paseczki. Pod nimi dżins. Od strony wewnętrznej - mięciutki polar.
Obwód wykończony lamówką.
I prawie zupełnie zrezygnowałam z filcu - poza kwiatkiem - który łatwo odpruć czy wymienić na coś innego..

Ciekawe jak się sprawdzi podczas użytkowania?.. :)